Son zamanlarda bazı kelimelere ve cümlelere takılmış durumdayım. Bunlar belki ilk söylendiklerinde güzel, taze, orjinal ama söylendikçe anlamı bozulan, içi boşalan bomboş sözler.
Açılımda bulunmak. Üçgenin iç açıları toplamı 180 derecedir.
Ezber bozmak. Kötü mü iyi mi şimdi bu, ezberleyene kadar canımız çıkmıştı.
Ilımlı İslam. İslam zaten hoşgörü dini değil miydi? Ne zaman değişti de bi de Ilımlı denmesi gerekti?
Şık durmadı... Şekilciliğin yeni bir dışavurumu .
e-Muhtıra. Bugün bana 5 e-muhtıra gelmiş, cevaplayamadım henüz.
Demokrasi. Herkes kendi amacına kullanmasın artık.
Söylem. Bi de bunun eylemi vardır bizde kız ismi dışında pek kullanılmaz.
Öyle ya da böyle. Farketmez demek ama her zaman farkeder.
Velev ki ! "Tut ki"nin eski dilde söylenmişi.
Populizm yapma! Tribunlere oynama kısaca.
Empati yap, karşıya geç. Ortada kuyu var yandan geç! Hülya ve Hafize’ye selam!
Yaraları sarmak! En çok rahatsız eden de bu. Bunu duyduğum her an anlarım ki; gene yardım amaçlı para veya vergi toplanacak ama bu paralar birileri tarafından iç edilecek.
Acı reçete. Kaçınn yeni vergi ve zam geliyor!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder