-Onlara palavra savurdukları için mi kızıyorum sanıyorsunuz? Saçma! Ben yalanı severim! Yalan insanların bütün öteki yaratıklara karşı biricik üstünlüğüdür! Yalan söylersin ve böylece gerçeğe ulaşırsın! Ben yalan söylediğim için insanım. Önceden on dört kez, hatta belki yüz on dört kez yalan söylemeden hiçbir gerçeğe ulaşılmamıştır ve bu kendine göre onurlu bir iştir. Oysa biz yalanı bile kendimiz kıvıramayız! Bana bir yalan söyle, ama bu yalan senin olsun, senin uydurduğun bir şey olsun, alnından öpeyim! Kendine ait bir yalan başkalarına ait gerçekleri tekrarlamaktan belki de daha iyidir. Birincisinde sen bir insansın, ikincisinde ise bir papağan! Biz şimdi neyiz? Biz şimdi, ayrıcalıksız hepimiz, bilimde, gelişmede, düşüncede, buluşta, ülküde, istekte, liberalizmde, akılda, tecrübede, her şeyde, her şeyde, her şeyde daha kolej hazırlık sınıfındayız! Başkalarının aklıyla yetinmek hoşlarına gidiyor, alışmışlar bir kez!
Bunu okuyunca aklıma Pablo Picasso'nun şu sözü geldi:
-Hepimiz biliyoruz ki, sanat doğruluk alanına ait bir şey değildir. Doğruyu –en azından, anlamamız için bize dayatılan doğruyu– fark etmemizi sağlayan bir yalandır sanat. Sanatçı, yalanlarının doğruluğuna başkalarını ikna edecek yolu bulmalıdır.
2 yorum:
Hani Özdemir Asaf demiş ya:
"Beni öyle bir yalana inandır ki, ömrümce sürsün doğruluğu"
Peki bir soru size:
Evlerden ırak olsun da,
Düşünsenize, 3 ay ömrünüz kalmış olsaydı bir hastalık nedeniyle, bunu bilmek ister miydiniz? Yoksa yakınlarınız size yalan söyleyip sizi avutsalar mı daha iyi olurdu?
Selamlar
Zor bir soru bu, eğer belirtisiz bir hastalıksa ve kendi kendime öğrenemeyeceğim bir durumdaysa da bana söylenmesini isterdim. Bilmek her zaman iyidir.
Çok bir şey değiştirmeyeceğini düşünüyorum, zaten günün birinde öleceğimizi biliyoruz ve buna göre yaşıyoruz.
Yorum Gönder