II-KARAKTER
1. Karakterin Temel Yapısı: Her nesnenin üç boyutu vardır; derinlik, yükseklik, genişlik. İnsanın bunlardan başka üç boyutu daha vardır. Fizyolojik, sosyolojik, psikolojik. Bir insanı incelemeye kalktığınızda, onun; nazik, dindar, dinsiz, ahlaklı, ahlaksız olup olmadığını bilmek yetmez. Niçin öyle olduğunu veya olmadığını da bilmek zorundasınız. O insanın karakteri niçin boyuna değişiyor ve neden o istemese de değişmek zorundadır?
a. Fizyolojik Boyut
a.1. Cinsiyet
a.2. Yaş
a.3. Boy ve kilo
a.4. Saç, göz, cilt rengi
a.5. Tavır, hareket, duruş
a.6. Görünüş
a.7. Kusurlar
a.8. Kalıtım
b. Sosyolojik Boyut
b.1. Sınıfı
b.2. Uğraşı
b.3. Eğitimi
b.4. Ev yaşamı
b.5. Dinsel inanç
b.6. Irk, milliyet
b.7. Çevre içindeki yeri
b.8. Hoşlanılan şeyler, meraklar
c. Psikolojik Boyut
c.1. Cinsel yaşam, ahlaksal ölçütler
c.2. Kişisel davranışa yön veren güçler (önermeler), tutku
c.3. Umduğunu bulamama düş kırıklıkları
c.4. Mizaç: sinirli, uysal, karamsar, iyimser
c.5. Yaşama karşı tutum: Ezik, saldırgan, savaşkan
c.6. Kompleksler: Saplantılar, yasaklar, batıl inançlar...
c.7. İçedönük, dışadönük, ikisinin ortası
c.8. Beceriler
c.9. Nitelikler: Düş gücü, yargı gücü, beğeni denge
c.10. Zeka Düzeyi
2. Çevre: Bir karakter, kendi fiziksel yapısı ile çevresinin üzerinde yaptığı etkilerin toplamıdır. Çevremizle ilgili değişen herşey karakteri de değiştirir. Sağlık, ekonomik durum, mutluluk... Doğada statik birşey yoktur, hele insanda hiç yoktur. Yaşam değişimin kendisidir.
3. Diyalektik Yaklaşım: Diyalektik kelimesinin anlamı ikili konuşmadır. Bir önerme ortaya atılır, buna karşıt başka bir önerme ileri sürülür, ikinci önermenin ışığında birinci önerme düzeltilerek yeni bir önermeye varılır. Bu çıkarım sonsuz değişim gösterir. Tez - antitez - sentez.
Hareket eden her şey zaman içinde kendisini olumsuzlar. Kendi karşıtına dönüşür. Yeni yaşam eski yaşamdan doğar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder